Dostlarımız

  Güneşli bir güne uyandım bu sabah. Camı açıp alabildiğime çektim temiz havayı ciğerlerime. Karşımızdaki apartmanın havuzunda yıkanan martıları gördüm. Büyük bir aceleyle suya batıp batıp çıkıyorlardı. Bir an, su ihtiyaçlarını oradan karşılayabileceklerini düşündüm.Ama acaba aç mıydılar? Sokaklarda yaşayan kediler, köpekler, kuşlar,...

  Babam, sıcak bir yaz günü, dükkanının kapısının önüne bir kova su koymuştu. Bu suyun neden koyulduğunu anlayamayıp sormuştum. "- O su, hayvanlar için." demişti. Yoldan geçen kediler, köpekler, serçeler hatta arılar bile suya geliyorlardı. Kim bilir, bu sıcak günde ne büyük bir nimet olmuştu onlara. Babamın bu hareketi hem çok hoşuma gitmiş hem de çok mutlu etmişti beni. O gün düşünmeye başladım hayvanların susuzluğunu ve açlığını.Piknikte, karınca yuvalarının yakınına ekmek parçaları bırakıyor, bahçede kedi, köpek görsem hemen yiyecek ve su indiriyordum. Hatta bir gün, arabamızın lastiğini değiştirmek için babama yardım ederken; bahçede görüp, hemen takip ettiğim kirpiyi bile besledim :)

  Bu huyum hala devam eder. Evde kalan bayat ekmekleri ıslatıp, mutfak camının pervazına bırakırım. Güvercinler, kumrular gelir, yiyerek giderler.

Çevremizde bizim dışımızda yaşayan bir sürü canlı var. Ve onlar maalesef bizim kadar şanslı değiller. Biz açlığı, susuzluğu yaşamazken, onlar açlık ve susuzluğa rağmen yaşamaya çalışıyorlar.